ชาวไทย รายหนึ่งแอบเข้ามาทำงานในเกาหลีใต้โดยไม่มีวีซ่า เขาอาศัยอยู่อย่างไม่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่เขาต้องการที่จะเปิดบัญชีธนาคารเพื่อใช้เป็นบัญชีเงินเดือน ทว่าหลังฝากเข้าแล้วกลับถอนออกลำบาก

นั่นเป็นเพราะว่าวงเงินการโอนเงินภายในประเทศระหว่างวันถูกจำกัดอยู่ที่ 300,000 วอน แต่ส่วนตัวเขาบางทีต้องการทำธุรกรรมการเงินโอนภายในประเทศ 1 ล้านเขากลับต้องเสียเวลาโอนถึง 4 วัน เลยทีเดียว

ชาวไทยรายนี้ถึงกับบ่นอุบว่า “เงินมันก็เป็นเงินของฉัน แต่ทำไมฉันจะใช้เงิยตามความต้องการตัวเองไม่ได้ล่ะ หรือมาจำกัดวงเงินกันเพียงเพราะฉันเป็นผู้อยู่อาศัยผิดกฎหมายเหรอ”

แต่เรื่องราวการจำกัดวงเงินนั้นที่จริงมันมีเหตุผลของมันอยู่

อย่างกรณีชาวไทยข้างต้นมีเกิดขึ้นมาหลายต่อหลายคนแล้วแะส่วนมาเป็นผู้คนมีปัญหาในการโอนเงินระหว่างธนาคารหรือโอนเงินฝากเข้าไปยัง “บัญชีที่มีการจำกัดวงเงินการทำธุรกรรมทางการเงิน (금융거래 한도계좌)” บัญชีที่จำกัดวงเงินการทำธุรกรรมทางการเงินจะมีระบบที่จำกัดวงเงินการโอนในประเทศ ผู้ที่ถูกจำกัดวงเงินส่วนมากจะเป็นผู้ที่ไม่สามารถอธิบายวัตถุประสงค์ในการเปิดบัญชีธนาคารได้

การสร้างระบบเช่นนี้มีมาตั้งแต่ 2015 นั่นก็เพื่อป้องกันการฉ้อโกงทางการเงินและกรณีการหลอกลวงผ่านว้อยซ์ฟิชชิง จึงได้นำมาซึ่งการจำกัดวงเงินการถอนเงินผ่านช่องทางอินเทอร์เน็ตแบ้งค์กิ้งหรือตามตู้เอทีเอ็มโดยจำกัดที่ 300,000 วอนต่อวัน และการถอนและโอนผ่านหน้าธนาคารจะถูกจำกัดไว้ที่ 1 ล้านวอนต่อวัน

โดยทั่วไป เมื่อเปิดบัญชีเงินฝากออมทรัพย์ที่ธนาคารพาณิชย์ บัญชีทั้งหมดจะถูกจัดประเภทเป็นบัญชีแบบจำกัดวงเงินทันที หากไม่มีการส่งเอกสารเพิ่มเติม และหากต้องการที่จะเปลี่ยนไปเป็นบัญชีเงินฝากออมทรัพย์ทั่วไปที่มีวงเงินโอนสูงกว่ากำหนด คุณควรจะต้องเดินทางไปที่หน้าเคาน์เตอร์ธนาคารเพื่ออธิบายวัตถุประสงค์ในการเปิดบัญชี อาทิ หลักฐานการรับเงินเดือน, เอกสารที่บ่งบอกว่าใช้จ่าย
เป็นค่าครองชีพ เช่น ชำระค่าสาธารณูปโภค โดยต้องนำหลักฐานไปเองยังเคาน์เตอร์ธนาคาร

เอกสารที่ต้องใช้ในการขอยกเลิกการจำกัดวงเงินในบัญชีธนาคารนั้นอาจแตกต่างกันไปในแต่ละธนาคาร เนื่องจากไม่มีแนวทางโดยละเอียดที่กำหนดโดยหน่วยงานด้านการเงิน (FSS) หากมีเอกสารยืนยันได้พนักงานธนาคารจะเปลี่ยนให้มาเป็นบัญชีเงินฝากแบบทั่วไปทันที เอกสาร อาทิ หนังสือรับรองการจ้างงาน (재직증명서), สลิปเงินเดือน (급여명세서), และใบหักภาษี ณ ที่จ่าย (근로소득 원천징수 영수증)

หากเป็นแม่บ้านและนักศึกษาวิทยาลัยที่ไม่มีรายได้ต้องปริ้นส์เอกสาร อาทิ บิลค่าสาธารณูปโภคและรายละเอียดการใช้บัตรเครดิต อย่างไรก็ตาม การปรับเปลี่ยนประเภทบัญชีนั้นจะขึ้นอยู่กับสำนักงานสาขาและเจ้าพนักงานธนาคารตามสาขานั้นๆ อาจมีการขอเอกสารเพิ่มเติม อาทิเช่น ใบแจ้งยอดการชำระค่าโทรศัพท์มือถือหรือค่าเล่าเรียน (นักศึกษาวิทยาลัย) กระบวนการนี้อาจใช้เวลาเพิ่มอีกสองถึงสามวัน

เจ้าหน้าที่ธนาคารรายหนึ่งกล่าวว่า “หากพนักงานธนาคารเห็นว่าจุดประสงค์ในการเปิดบัญชีธนาคารนั้นไม่ได้รับการอธิบายอย่างถูกต้องจากผู้มาขอเปิดบัญชี เราก็สามารถขอเอกสารเพิ่มเติมต่างๆ ได้ บัญชีธนาคารส่วนใหญ่ที่ถูกแปลงเป็นบัญชีทั่วไปอาจเกี่ยวข้องกับอาชญากรรมทางการเงินได้ ดังนั้นทางเราจึงต้องเข้มงวดไว้ก่อน” เขากล่าว

ในทางกลับกัน ธนาคารที่ให้บริการผ่านช่องทางอินเทอร์เน็ตที่เปิดบัญชีแบบไม่ต้องเจอหน้ากันก็ยิ่งง่ายที่จะถูกปรับเปลี่ยนให้เป็นบัญชีแบบจำกัดวงเงินซึ่งนี้ถูกจำกัดง่ายกว่าธนาคารพาณิชย์ เมื่อธนาคารทางอินเทอร์เน็ตบางแห่งสมัครผ่านแอปสมาร์ทโฟน ธนาคารจะสอบถามข้อมูลประจำตัวทางออนไลน์ได้ด้วยทเช่น ที่มาของรายได้ที่ได้รับ ก่อนจะเปลี่ยนบัญชีที่จำกัดวงเงินมาเป็นบัญชีออมทรัพย์แบบทั่วไปทันที

อย่างไรก็ตาม หากมีการเปิดบัญชีธนาคารอื่นใหม่ภายใน 20 วัน มีความเป็นไปได้สูงที่ทั้งธนาคารพาณิชย์และธนาคารทางอินเทอร์เน็ตจะปฏิเสธที่จะเปลี่ยนบัญชีที่จำกัดวงเงินเป็นแบบทั่วไป ทั้งนี้นั้นก็ด้วยวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันว้อยซ์ฟิชชิ่งและการฉ้อโกงทางการเงินผ่านการระงับเปิดบัญชีหลายบัญชีติดๆกันในระยะเวลาอันสั้น

ขอบคุณที่มาจาก : แหล่งข่าว

แรงงานไทย นายเอ เข้ามาทำงานในเกาหลีกว่า 3 ปีต้องถึงกับตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาหลังขอเงินแทจิกึม (เงินชดเชย) จากนายจ้างในเดือนเมษายนที่ผ่านมา

นายจ้างยืนยันว่าเขาจะไม่จ่ายค่าชดเชยให้เพราะว่าเป็น “คนงานต่างชาติที่ผิดกฎหมาย” ซึ่งทำงานโดยไม่มีวีซ่าทำงาน

นายเอจึงได้ยื่นคำร้องต่อกระทรวงการจ้างงานและแรงงาน (고용노동부) โดยกล่าวว่า “ได้โปรดช่วยผมให้ได้รับค่าจ้างที่นายจ้างค้างจ่ายอยู่เถอะครับ” ในขณะเดียวกันนายจ้างกลับแจ้งความกับเจ้าหน้าที่ตำรวจในวันที่เขาเดินทางไปชี้แจงต่อสำนักงานแรงงาน

ตำรวจเดินทางเข้าไปยืนยันตัวตนว่านายเออยู่ในเกาหลีโดยไม่มีวีซ่าทำงานตามแจ้งความจริงหรือไม่ทันที ก่อนจะแจ้งต่อนายเอถึงการจะส่งตัวเขาไปยังศูนย์คุ้มครองต่างชาติ

ตัวนายเอเองกังวลว่าจะถูกเนรเทศออกนอกประเทศก่อนและจะไม่ได้รับเงินค้างจ่ายก่อนที่การสอบสวนของกระทรวงการจ้างงานและจัดจ้างแรงงานจะเสร็จสิ้น

ด้วยเหตุนี้จึงมีความเห็นว่าจำเป็นต้องมีการปรับปรุงระบบระงับการกักขังและการส่งกลับในขณะที่แรงงานต่างชาติกำลังอยู่ในระหว่างดำเนินการสอบสวนเหตุไม่ยุติธรรมที่ได้รับจากนายจ้าง

ตามรายงานของสำนักข่าวฮันกยอเร [한겨레] เมื่อวันที่ 11 สิงหาคม แรงงานต่างชาติชาวไทย 4 คน ในเมืองชอนัน, ชุงช็องนัม (충남 천안) รวมทั้งนายเอได้รายงานเรื่องราวของหัวหน้าโรงงานแปรรูปเกษตรไปยังกระทรวงการจ้างงานและแรงงานสาขาชอนันตั้งแต่เดือนพฤษภาคม.

ตามคำร้องที่แรงงานส่งไป แรงงานแต่ละคนทำงานในโรงงานแห่งนี้มาเป็นเวลา 1~3 ปีก่อนจะลาออกเพื่อกลับประเทศไทยในเดือนเมษายนปีนี้ แต่พบว่านายจ้างค้างค่าจ้างแรงงานทั้ง 4 คนซึ่งเป็นเงินทั้งหมดประมาณ 70 ล้านวอน รวมถึงเงินค่าชดเชย (แทจิกึม), ค่าจ้างวันลาประจำปี, และค่าแรงขั้นต่ำ จางฮเยจิน (Jang Hye-jin) คนงานจากสหภาพแรงงาน (노무법인 승리) ที่ช่วยเหลือแรงงานไทยทั้ง 4 กล่าวว่า “นายหน้าที่จัดหางานให้นายเอเคยขู่ไว้เมื่อเดือนพฤษภาคมว่า ‘ถ้าใครรายงานเรื่องการจ่ายค่าจ้างล่าช้าต่อกระทรวงการจ้างงานและแรงงาน เขาจะแจ้งสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองมาจับและจะถูกเนรเทศออกนอกประเทศในฐานะผู้อพยพผิดกฎหมาย’ “

และเมื่อวันที่ 10 สิงหาคม ได้มีการสอบสวนแรงงานไทยและนายจ้างครั้งแรก ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจก็เข้าไปยังสำนักงานในสาขาชอนันและแจ้งว่าจะจับกุมนายเอและคนอื่นๆ

เพราะได้รับการแจ้งความมาจากนายจ้าง นายจ้างแจ้งว่านายเอแอบขโมยเอาผลิตภัณฑ์ของบริษัท อาทิเช่น พริกแห้ง ไปขายโดยพลการ พอเจ้าหน้าที่ตำรวจพบนายเอก็สอบทราบทันทีว่าเขาเข้าพำนักในเกาหลีอย่างผิดกฎหมาย เจ้าหน้าที่ก็ประกาศว่าจะส่งนายเอและพวกไปที่ศูนย์คุ้มครองชาวต่างชาติทันทีหลังการตรวจสอบของกระทรวงการจ้างงานและจัดจ้างแรงงานดำเนินการเสร็จในวันนั้นและจะเนรเทศออกนอกประเทศ แต่แล้วอีก 2 ชั่วโมงให้หลังเจ้าหน้าที่ตำรวจต้องส่งตัวพวกเขากลับออกมา เนื่องจากทนายความของแรงงานแย้งเรื่องการจับกุมที่ไม่เป็นธรรม เพราะถือเป็นการ “การบังคับจับกุมแรงงานต่างชาติที่ผิดกฎหมายตามพระราชบัญญัติด้วยวิธีและการพิจารณาความอาญาอย่างไม่ถูกต้องตามกฎหมาย”

เจ้าหน้าที่ที่สำนักงานในสาขาชอนัน ซึ่งสอบสวนกรณีนายเอกล่าว
“ข้อเรียกร้องของแรงงานและนายจ้างแตกต่างกันมาก การสอบสวนที่ต้องว่าตามกฎนั้นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะนายจ้างไม่ได้เขียนสัญญาจ้างงาน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่มีบันทึกการจัดจ้าง แถมมีการถูกตั้งข้อหาเล็กน้อยในวันเดียวกัน”

“แต่ฉันก็เข้าใจได้ว่านายจ้างเรียกตำรวจมาก็เพราะเห็นนายเอมาที่สำนักงานแรงงาน”

แม้แต่นายเอเองก็สงสัยว่านายจ้างแจ้งความกับตำรวจเพื่อกระตุ้นให้ตนถูกส่งตัวกลับประเทศ เพื่อจะไม่ให้การสอบสวนดำเนินไปอย่างถูกต้อง

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาไม่เข้าใจว่าทำไมต้องใส่ความเรื่องการขโมยพริกแห้งไปแอบขาย ถ้าตัวเขาจะทำคงทำไปนานแล้ว คงไม่จู่ๆก็มาทำทั้งที่อยู่มาตั้ง 3 ปี

ในการตอบสนองนายจ้างกล่าวว่า
“คนที่ซื้อพริกอ้างว่าได้รับพริกที่ถูกขโมยมาจากนายเอ ฉันก็เลยไปแจ้งความ ความเสียหายมีแน่นอนจะรู้ได้ก็ต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจทำการตรวจสอบบันทึกแล้วเท่านั้น ทางตำรวจเขาจะช่วยแก้ไขให้”

“กล้องวงจรปิดภายในโรงงานก็แสดงให้เห็นว่ามีการทำงานถึงแค่ 15.00 น. ดังนั้น ถ้าผมจะคำนวณค่าจ้างจนถึงแค่ 15.00 น. มันก็จะไม่มียอดค่าจ้างค้างจ่ายที่ต้องให้พวกเขา”

อย่างไรก็ตามนี่ได้กลายเป็นเรื่องราวที่นายจ้างที่จ้างแรงงานต่างชาติที่ผิดกฎหมายแล้วค้างค่าจ้างมักจะนำมาเป็นข้ออ้างเพื่อแจ้งจับลูกจ้างผิดกฎหมาย เพื่อวัตถุประสงค์การหลีกเลี่ยงชำระค่าจ้าง

เพราะหากเหยื่อถูกควบคุมตัวไปยังศูนย์คุ้มครองชาวต่างชาติหรือถูกเนรเทศกลับประเทศบ้านเกิด ก็จะเป็นการยากที่จะระบุชั่วโมงการทำงานที่แน่นอนและคำนวนจำนวนเงินที่ค้างชำระอย่างถูกต้อง

หัวหน้าฝ่ายแรงงานจากกระทรวงจัดจ้างงานและจัดจ้างแรงงานกล่าว
“ฉันคิดว่าจริงๆ นี่เป็นจุดประสงค์เพื่อขัดขวางการสอบสวนของตัวนายจ้างเอง แต่ภายใต้พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน ทางเราก็มิอาจจะขัดขวางเรื่องราวนี้ไม่ให้เกิดขึ้นได้ มันเป็นอะไรที่น่าผิดหวังจริงๆ”

ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าระบบจำเป็นต้องได้รับการปรับปรุงโดยต้องมีการขยายขอบเขตของ “ระบบการยกเว้นการแจ้งจับผู้พำนักผิดกฎหมาย (불법체류 통보의무면제 제도)” เพื่อที่จะป้องกันไม่ให้มีการแจ้งสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองให้ทราบถึงตัวตนของผู้เสียหาย เพื่อจะได้ทวงความเป็นธรรมให้กับแรงงานที่ถูกค้างค่าจ้าง

ทนายโชยัง-กวาน (법무법인 덕수) กล่าว
“กฎหมายปัจจุบันใช้เหตุผลในการละเมิดสิทธิ เช่น ค่าจ้างล่าช้าและค่าชดเชย ในเฉพาะกับเหยื่ออาชญากรรม เราจำเป็นต้องนำการละเมิดนี้เข้ามาใช้ในกรณีเช่นนี้ด้วย”

ขอบคุณที่มาจาก : แหล่งข่าว

ตั้งแต่เดือนตุลาคมเป็นต้นไป เตรียมปรับสูงสุด 10 ล้านวอนหากพบว่าคู่สมรสหรือญาติของนายจ้างหรือแม้แต่ลูกพี่ลูกน้องคนได้กระทำการล่วงละเมิดต่อแรงงานใต้การดูแลของตน

เมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม กระทรวงการจ้างงานและแรงงาน (고용노동부) ได้ประกาศแก้ไขพระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน

ตามการแก้ไขพระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงานซึ่งจะมีผลบังคับใช้ในวันที่ 14 ตุลาคม หากลูกจ้างถูกล่วงละเมิดจากครอบครัว, คู่สมรสหรือลูกพี่ลูกน้องของนายจ้าง จะมีโทษปรับสูงสุด 10 ล้านวอน

หากนายจ้างบลูลี่หลายครั้งหรือมีใครบลูลี่มากกว่าหนึ่งคนในสถานที่ทำงาน นายจ้างจะถูกปรับ 5 ล้านวอนในครั้งแรก และหากยังพบพฤติกรรมเช่นนั้นอีกจะถูกปรับ 10 ล้านวอนเป็นครั้งที่สอง และ 10 ล้านวอนเป็นครั้งที่สามหรือมากกว่า และหากพบว่ามีการกลั่นแกล้งจากที่ทำงานอื่นๆ จะมีโทษปรับ 3 ล้านวอนในรอบแรก และ 10 ล้านวอนในรอบที่สองขึ้นไป

นอกจากนี้ ยังมีแนวทางการแก้ปัญหาการแพร่ระบาดของโควิด-19 โดยจะมีการลดจำนวนผู้อยู่อาศัยต่อห้องในหอพักพนักงานจาก 15 เป็นเหลือ 8 คน

ตามการแก้ไขพระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน ตั้งแต่วันที่ 19 พฤศจิกายนปีนี้เป็นต้นไป นายจ้างจะต้องมีการให้ออกสลิปเงินเดือนหรือใบแจ้งค่าจ้างเมื่อเงินเดือนออกให้แก่คนงาน ตามการแก้ไขนี้ สลิปเงินเดือนจำต้องมีการระบุข้อมูลส่วนบุคคล (ชื่อ วันเกิด) วันที่จ่ายค่าจ้าง จำนวนวันทำงาน ค่าจ้างทั้งหมด และเวลาทำงานทั้งหมดจะต้องบันทึกไว้ในใบแจ้งยอดค่าจ้าง

และท้ายที่สุด ข้อบัญญัติด้านการทำงานล่วงเวลา มีเนื้อหาให้ผู้ปฏิบัติงานในที่ทำงานที่มีพนักงานน้อยกว่า 4 คน ไม่อยู่ภายใต้ข้อบังคับชั่วโมงการทำงาน จะไม่มีการระบุจำนวนชั่วโมงทำงานล่วงเวลา, ทำงานเกินเวลาช่วงกลางคืน, และวันหยุด

 

ตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม เป็นต้นไป สถานที่ทำงานที่มีแรงงาน 5-49 คนจะเริ่มบังคับใช้กฎระเบียบการทำงานสัปดาห์ละ 52 ชั่วโมง

โดยใน 1 สัปดาห์ต้องทำงานไม่เกิน 52 ชั่วโมง ในวันธรรมดาอนุญาตให้ทำงาน 40 ชั่วโมงและในวันหยุดสุดสัปดาห์ให้ทำงาน 12 ชั่วโมงในธุรกิจที่มีแรงงานมากกว่า 50 คน

อย่างไรก็ตาม สถานที่ทำงานที่มีพนักงานตั้งแต่ 5 ถึง 29 คน สามารถทำงานล่วงเวลาได้ถึงเพียง 8 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ หากบรรลุข้อตกลงด้านการจัดการแรงงาน (ภายในสิ้นปี 2565)

และระบบการทำงานที่ยืดหยุ่น (탄력근로제), ระบบงานคัดเลือก (선택근로제) ก็จะมีการนำมาใช้ได้ด้วย

ระบบการทำงานที่ยืดหยุ่น (탄력근로제) เป็นระบบที่ปรับชั่วโมงการทำงานตามกฎหมายลดชั่วโมงการทำงานในหนึ่งสัปดาห์ โดยหากทำงานมากชั่วโมงในสัปดาห์แรกสัปดาห์ต่อไปต้องลดเวลาทำงานลงโดยให้เป็นไปตามชั่วโมงงานที่กำหนด

ตัวอย่างเช่น กฏคือทำงานสัปดาห์ละไม่เกิน 52 ชั่วโมง แต่หากคุณทำงาน 60 ชั่วโมงในสัปดาห์แรก คุณก็จะต้องทำงาน 44 ชั่วโมงในสัปดาห์ที่ 2 ซึ่งชั่วโมงทำงาน (60+44 = 104 ช.ม.) จะตรงกับชั่วโมงการทำงานโดยเฉลี่ยตามกฎหมาย (52+52=104 ช.ม.)

ระบบงานแบบเลือกเวลางานเอง (선택근로제) ระบบนี้จะมีไว้สำหรับแรงงานเพื่อที่พวกเขาจะได้กำหนดชั่วโมงการทำงานในหนึ่งวันเองแต่เวลาการทำงานต้องเป็นไปตามช่วงชั่วโมงทำงานทั้งหมดที่ระบุในกฎหมาย

นอกจากนี้ อาจมี “การขยายเวลางานแบบพิเศษ (특별연장근로)” ในกรณีที่มีภาระงานเพิ่มขึ้น

เหตุผลในการขยายเวลาทำงานแบบพิเศษ: งานด้านภัยพิบัติ, งานคุ้มครองชีวิต, งานดูแลความปลอดภัยในสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด, งานที่ต้องเร่งกระทันหัน, การวิจัยและงานด้านการพัฒนา

เพื่อให้สอดคล้องกับการขยายเวลาทำงาน 52 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ รัฐบาลเกาหลียังวางแผนที่จะจัดสรรแรงงานต่างชาติให้กับบริษัทที่จ้างแรงงานใหม่ได้ยากด้วย

ความตั้งใจคือต้องการที่จะช่วยเหลือบริษัทที่มีปัญหาในการจ้างคนงาน

นอกจากนี้ รัฐบาลจะจัดหาเงินมากถึง 1.2 ล้านวอนต่อเดือนให้กับบริษัทเป็นเวลาสูงสุดสองปี หากบริษัทที่จ้างคนงานใหม่ยังคงจ้างงานเป็นไปตามกระบวนการลดชั่วโมงการทำงาน

ความตั้งใจจริงๆในการช่วยเหลือคือต้องการช่วยให้บริษัทต่างๆ หลีกเลี่ยงปัญหาทางรายจ่าย แม้ว่าจะจ้างคนงานเพิ่มขึ้น (เพราะลดช.ม. ทำงานลงต้องมีแรงงานเพิ่มขึ้น) ก็ตาม

แรงงานต่างชาติอาจไม่พอใจกับการลดค่าแรงในทันที แต่คาดว่าพวกเขาจะสามารถลดความตึงเครียดจากการทำงานหนักเกินไปและใช้เวลาว่างส่วนตัวหลังเลิกงานได้

ตั้งแต่เดือนกรกฎาคมเป็นต้นไป หากมีการละเลยกฎหมายลดชั่วโมงทำงานลงสัปดาห์ละ 52 ช.ม. นายจ้างจะต้องรับโทษคุกสูงสุด 2 ปี หรือปรับไม่เกิน 20 ล้านวอน อย่างไรก็ตาม จะไม่มีการลงโทษทันที แต่จะมีระยะเวลาให้ปรับปรุงแก้ไขสูงสุด 4 เดือนหลังจากได้รับรายงานให้มีการปรับปรุง

รู้มั๊ยจ๊ะว่าการจ่าย ภาษีเงินได้ประจำปี เกินนั้นสามารถได้รับเงินที่จ่ายเกินคืนได้นะ แต่หากจ่ายไม่ถึงภาษีจริงคุณก็ต้องจ่ายเพิ่มให้ถึงจำนวนจริงที่คุณไม่ได้จ่ายนาจา…..

ทำไมเราต้องทำการชำระภาษีสิ้นปีทุกปี

น่าเบื่อ….

มารู้จักกับการชำระภาษีปลายปีกันค่ะ

เราควรชำระภาษีเงินได้ (3.3% ของเงินเดือน) และภาษีถิ่นที่อยู่โดยบริษัทเป็นผู้ชำระให้ผ่านการหักจากเงินเดือน

อย่างไรก็ตามหากภาษีเงินได้และภาษีถิ่นที่อยู่จ่ายอย่างไม่ถูกต้องตั้งแต่เริ่มต้น ก็จะได้รับเงินเงินคืนโดยประมาณ

ผู้ที่จ่ายภาษีเพิ่มเกินจากภาษีจริงที่ต้องจ่ายหลังการตรวจสอบ จะได้รับภาษีคืน
แต่หากคุณจ่ายภาษีน้อยกว่าที่รัฐกำหนด คุณก็ต้องจ่ายภาษีในส่วนที่คุณไม่จ่ายก่อนหน้านี้มากขึ้น
และนี่คือจุดประสงค์ของการชำระภาษีสิ้นปี

รายได้ทั้งหมด – รายจ่ายจากรายได้ที่ได้รับ = ★

หาก★ นั้นมากกว่าภาษีที่ชำระไปแล้ว รัฐจะคืนภาษีที่ประชาชนจ่ายเกินมา
หาก★น้อยกว่าภาษีที่จ่ายไป คุณก็ต้องจ่ายส่วนที่คุณไม่จ่ายคืนให้แก่รัฐหลังการตรวจสอบ

-จำนวนเงินที่ได้รับ = เงินเดือน + จำนวนเงินรายได้อื่น ๆ

-รายจ่ายจากรายได้ที่ได้รับ = จำนวนเงินที่คุณจ่ายเป็นเวลาหนึ่งปี
(มีหลายประเภทจริงๆ …. )

ตัวอย่าง) A จะจ่ายชำระภาษีสิ้นปี!

เงินเดือนของ เอ คือ 2 ล้านวอน/เดือน x 12 (1ปี) = 24 ล้านวอน
รายจ่ายจากรายได้ที่ได้รับต่อเดือนคือ 1 ล้านวอน x 12 (1ปี) = 12 ล้านวอน
แล้วเขาได้จ่ายภาษีไปแล้ว = 870,000 วอน

แต่ภาษีที่ต้องชำระจริง คือ 430,000 วอน
การคำนวณ (ภาษีที่จ่ายไปแล้ว) 870,000 วอน- (ภาษีจริงที่ต้องจ่าย) 430,000 วอน = 440,000 วอน

อย่างไรก็ตามแรงงานต่างชาติควรรายงานภาษีเงินได้ภายในวันที่ 28 กุมภาพันธ์นี้
แต่ระบบยังรองรับเฉพาะภาษาอังกฤษ … ภาษาไทยยังไม่มีการรองรับในตอนนี้

 

แรงงานต่างชาติกลับมาที่บ้านหลังจากหมดอายุการจ้างงาน!

ก่อนที่จะกลับบ้านคุณรู้ไหมว่าคนงานต่างชาติมีเงินที่ต้องได้ก่อนกลับ?

มาค่าเราจะชี้แจงแถลงไขให้คุณทราบตั้งแต่บัดนี้!

 

 

 

 

1. การเรียกร้องขอค่าบำนาญแห่งชาติ

 

<คุณสมบัติ>

คนงานต่างชาติสามารถรับเงินบำนาญที่ตนจ่ายไปในขณะที่ทำงานได้

จริงๆแล้ว คนงานไทยควรจะทราบและได้รับโดยทั่วกัน!

สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ 1355

มีภาษาไทยบริการที่นี่ >> (02-2176-8730)

 

<วิธีการสมัคร>

(1) เตรียมเอกสารสำหรับการเดินทางออกนอกประเทศ เช่น สำเนาการจองตั๋วเครื่องบิน

(2) เตรียมเอกสารการเรียกร้องการชำระเงินคืนเป็นเงินก้อน

(3) เตรียมหนังสือเดินทางหรือบัตรลงทะเบียนคนต่างชาติ

(4) เตรียมบัญชีธนาคารของคุณ

(5) เตรียมเอกสารการยืนยันบัญชีธนาคารของคุณ (สมุดบัญชีเงินฝากหรือใบแจ้งรายการธุรกรรม)

(6) หากต้องการส่งเงินไปต่างประเทศคุณสามารถกรอกแบบฟอร์มการโอนเงินต่างประเทศได้

 

เมื่อคุณกรอกเอกสารทั้งหมดแล้วคุณสามารถเดินทางไปยัง

National Pension Service ที่ใกล้ที่สุดเพื่อส่งเอกสาร

 

 

 

2. การเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนจากกรมธรรม์ประกันชีวิต

 

 

<คุณสมบัติ>

– ประกันหมดอายุการเดินทาง (departure expiration insurance)

สำหรับคนงานที่ทำงานมานานกว่าหนึ่งปีโดยไม่เคยย้ายงาน

 

– ประกันค่าสินไหมทดแทน (Return cost insurance)

สำหรับคนที่หมดระยะเวลาการพำนัก

 

 

<เอกสารการสมัคร>

– การยืนยันการเดินทาง
– แบบฟอร์มสมัครประกันภัย
– สมุดบัญชีเงินฝากชื่อคุณ
– หนังสือเดินทางหรือบัตรลงทะเบียนคนต่างชาติ

ถ้าคุณมีเอกสารทั้งหมดแฟกซ์ไว้ที่ 0505-161-1421

หรือ คุณสามารถโทรไปที่ 02-2261-8400!

 

ไกด์การทำประกัน (ภาษาไทย)

 

 

Cr = EPS.GO.KR

 

ชาวต่างชาติต้องมีวีซ่าทำงานระยะสั้นหรือวีซ่า E หรือวีซ่า H-1 เพื่อหางานทำในประเทศเกาหลี

อย่างไรก็ตามขั้นตอนการออกวีซ่าและเงื่อนไขต่าง ๆ ค่อนข้างเข้มงวดมาก

ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับชาวต่างชาติที่จะเดินทางเข้ามาใช้ชีวิตในเกาหลี

 

แรงงานต่างชาติในเกาหลีมักถูกเลือกปฏิบัติหรือไม่ได้รับค่าแรง

นอกจากนี้พวกเขามักต้องการย้ายที่ทำงานบ่อย

เหตุผลในการเปลี่ยนสถานที่ทำงานบ่อยครั้งก็คือ

“งานหนัก” “เพราะอาการป่วยจึงกลายเป็นการยากที่จะทำงาน” “สภาพบ้านพักแย่มากค่ะ”

 

 

ในทางตรงกันข้ามหากนายจ้างยอมรับการร้องเรียนเล็กๆน้อยและอนุมัติการเปลี่ยนแปลงสถานที่ทำงาน นายจ้างจะเสียเงินทุกครั้ง

ในปัจจุบันนี้เศรษฐกิจเริ่มแย่ ๆ จึงกลายเป็นว่าได้สร้างภาระการลงทุนในส่วนของสวัสดิการของพนักงาน

แต่พอมีอะไรที่ไม่เป็นธรรมคนงานก็จำต้องย้ายที่ทำงาน!

 

ลองมาดูตัวอย่างที่เกิดขึ้นจริง

นาย A แรงงานชาวต่างชาติทำงานที่โรงงานแห่งหนึ่งในคยองกีโด

เขารู้สึกได้ว่าการทำงานที่นี่มันทำให้เขามีความเสี่ยงสูง เขาอยากกลับไปหาครอบครัว
แต่นาย A ยังไม่ได้รับค่าจ้างตลอดเวลา 3 เดือนที่ผ่านมา

นาย A: ผมไม่มีเงิน ให้เงินค่าจ้างผมเถอะ ขอร้องล่ะ “

นายจ้างจอมโหด: ฉันไม่มีเงินหรอกให้แกหรแก ไ…ลูกหม…!

นาย A: ถ้าคุณไม่จ่ายเงินผม ผลจะไปทำงานที่โรงงานอื่น!

นายจ้างจอมโหด: ถ้าฉันไม่อนุญาตแกก็ต้องอยู่ที่นี่ตลอดไป! อย่าฝันว่าฉันจะเซ็นต์ให้ !!!

 

 

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา …

นายจ้างจอมโหด: ถ้าขี้เกียจฉันจะไล่แกออกและส่งแกกลับบ้าน!
นาย A: ผมทำอะไรผิด? เงินเดือนก็ไม่ได้รับจากเจ้านาย !!! ไม่ใช่ความผิดผมซะหน่อย!!!
นายจ้างจอมโหด: ฉันว่าจะจ่ายเงินเดือนให้แกอยู่ แต่แกทำตัวไม่ดีเอง ฉันไม่ให้หรอก ไ…ลูกหม… !

นาย A ทั้งถูกข่มขู่จากเจ้านายและยังไม่ได้รับค่าแรงใด ๆ อีกด้วย

ไม่มีใครช่วยเขาได้? เรื่องมันน่าเศร้ามาก…

กระทรวงการจ้างงานและแรงงานก็มีแผนปรับโครงสร้างการจ้างงานใหม่

 

 

มีการประกาศเมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายนที่ผ่านมา ว่าจะมีการใช้กฎหมายที่ชื่อว่า

‘외국인근로자의책임이아닌사업장변경사유전부개정안’
ชื่อยาวจริงๆ …. (กฎหมายการขอย้ายงานของแรงงานต่างชาติ)ไปต่อ

ระบบนี้ยังไม่ได้นำมาใช้ แต่คาดว่าจะมีการดำเนินการในปลายปีนี้หรือต้นปีหน้าหลังจากได้รับการเพิ่มเติมให้สมบูรณ์กว่านี้

ความรุนแรง! การข่มขืน! ล่วงละเมิดทางเพศ! การละเมิดทางวาจา! ค้างค่าแรง! การเหยียดเชื้อชาติ!

เมื่อนายจ้างทำเช่นนี้กับคุณ คุณสามารถเปลี่ยนงานได้ง่ายกว่าแต่ก่อน

เป็นการปกป้องตัวเองจากนายจ้าง, ครอบครัวของนายจ้าง, พนักงานเกาหลีและเพื่อนร่วมงาน!

 

คาดว่าระบบจะได้เตือนออกไปยังวงกว้างเพื่อหลีกเลี่ยงความไม่ยุติธรรมในที่ทำงาน

แม้กระทั่งการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็คุ้มค่ากับการทำงาน

การไม่ดูถูก!! การไม่แบ่งแยก !! การเคารพสิทธิ์ของผู้หญิงต่างชาติ !!

เป็นเรื่องของการไม่สามารถทำเช่นนี้ได้ง่าย …

 

เมื่อแรงงานต่างชาติเดินทางมาที่เกาหลีสิ่งแรกที่พวกเขาเรียนรู้ก็คือคำตำหนิดูถูก

เจ้านายหรือชาวเกาหลีใช้คำพูดหยาบคายมากเท่าไหร่ … มันก็ฟังดูน่าเศร้าสำหรับสังคมเกาหลีมากเท่านั้น

หลายคนจึงเดินทางเข้ามาทำงานในเกาหลี เพื่อที่จะนำเงินไปประกอบกิจการในบ้านเกิดของตน!

ยังไงก็ตาม ขอให้ทุกคนต่อสู้ต่อไป! สู้ๆนะคะ!!

 

Cr = NAVER BLOG